Sözümü sakınmayacağım, Uğur Meleke ve Mehmet Demirkol tarafsızlığını yitirmiş iki gazetecidir.
Tarafsızlığını yitirmemiş gazeteci kalmadı zaten, hiçbirini suçlamıyorum, ekmek parası ama bunu “objektif” numarasıyla yapmak oldukça yakışıksız ve çirkin.
Yok mental olarak cartmış, yok profesörmüş!
Bir gazeteci gaipten gelen seslerle yorum yapamaz, sebep-sonuç ilişkisi kurmak zorundadır.
Bunu yapmadan yapılan yorumlar içindeki holiganı gizleme çabasından öte geçmez ki Demirkol ve Meleke benim Fenerbahçeli olduğumdan daha Galatasaraylı. Nedenlerimiz farklı ama gerçek bu.
Elbette bu dönemde Fenerbahçeli olmak biraz cesaret gerektiriyor. Artık tüm ülkenin bildiği bir gerçek var, iktidar Fenerbahçe’yi sevmiyor ve ülkede iktidarın bilgisi dışında kuş uçmuyor.
Yani yorumculuktan para kazanmak istiyorsanız Fenerbahçe’yi eleştirip rakiplerini güzelleyeceksiniz, bu kadar basit bir gerçek; “mental” falan diye süslemeye gerek yok.
Demin sebep-sonuçtan bahsetmiştik…
Mesela Fenerbahçe 10 kişi nasıl rakibini yendi? Neden rakibin 5 katı kırmızı kart gördü? Neden Galatasaray’dan az faul yapıp daha çok sarı gördü?
“Mental” veya “iştah” gibi yoruma açık, veriye dayanmayan yorumlar bu durum açıklamaz. Benim, “Uğur Meleke yemek yerken ağzını şapırdatıyormuş” veya “Mehmet Demirkol 6 aydır duş almıyormuş” dememe benzer; ikisini de tanımıyorum ve bilgi yok elimde. İkisinin Fenerbahçe yorumları ise daha kötü, bilgi var ama onun tersine yorum yapıyorlar.
Şampiyon takımın rakibinin kalesine sadece 1 isabetli şut çekebildiği sezonda haklı vs. çok absürt yorumlar.
Tamam “ekmek paranız”, çok iyi anlıyorum ama bunu “objektif” falan diye satmayın çünkü kimse aptal değil.
Fenerbahçe lehine yorum yaparsanız bırakın yayıncıyı, dijital kanallarda bile çalışamazsınız, yaptığınız ayıp.
