Cumhur Deliceırmak, Girne
Kafka’nın o ata sarılması niye önemsendi?
Öncesinde Kafka’nın ve sonrasında binlerce insan daha bile beter duygularla sarılmıştır atına/atlara.
O halde niye ille de Kafka?
Kafka’nın kendisi bir Kafkaesk miydi? Değildi büyük olasılıkla.
Benzeri kuşkular Sigmund Freud için de geçerli bende.
Bırakın bir bilim adamı olmayı, psikanaliz teorilerinin kurucusu olmayı, Sigmund Freud o teorilerin nesnesi olma kapasitesi içinde kıvranan bir kişilikti.
Kendini bir sabah hamam böceği olarak bulmak neyin nesi, kimin fesidir?
Niye kültür tarihinde neredeyse her bir insanın bir sabah kendini hamam böceği olarak bulması Kafka’dan sonra bir şart olarak konmaktadır entellerin önüne ve onların marifeti ile de herkesin önüne?
Ömrü hayatında Yunus Emre söyleyişlerinin derinliğinden mahrum kalmış Batı dünyası nasıl olur da gelmiş geçmiş en önemli diye dayar insanlığın kültür edebiyat ve ruh dünyasına William Sheakespeare’i?
İnsan kendi serüvenini yaşama konusunda niye hür bırakılmaz?
Mahabharata Destanı’nı yazmış, yaşamış bir kültürel geçmiş niye Batı kaynaklı sonradan görmüşlüğe kurban edilmek istenir ve bu dayatılır?
Eti ve Sümer uygarlıklarında, o coğrafyalarda yaratılan destanlar hangi ölçütlere göre William Shakespeare kadar önemli ve öncü değildir?
Bütün bir yirminci yüzyıl İngiliz şiirini toplasak bir tek Nazım Hikmet’in yarısı kadar bile etmezken ve hayat ile yaşam arasındaki doğrudan ilişkiyi hiçbir Batılı edebiyatçı/şair Orhan Veli ya da Japon Haiku’ları (şiir) kadar estetik ve çarpıcı olarak kuramamışken niye ve neden dayatılıyor insanlığa Batı’nın edebiyat ve sanatı öncüdür ve önemlidir diye?
Kim ve hangi pervasızlıkla ölçmüş de Picasso’yu da soyut sanatın öncüsü olarak kabul ve ilan etmiştir Afrika maskları heykelleri dururken?
Ahh insanlık ahh!
Hangi ressam ya da heykeltıraş mağara resimleri kadar soyutlamıştır ve somutlamış günceli?
Ne demişti ulu Karacaoğlan; ‘”Kim var idi biz burada yoğ iken.”
İnsan ve insanlık kendi atasıdır ve her kişi kendi serüvenini yaşar.
