Ben CHP’li bir ailede sol fikirlere yönelerek büyüdüm; yaşama genel bakış açışım sol taraftandır ama zaman içinde benim fikirlerim de değişti.
Katı, dogmatik, değişmez kuralları olan ve değişen şartlara adaptasyonda zorlanan sol ideoloji yerine, daha dinamik güncel ve sosyal yaşamda karşılığı olan hümanizm, bireysel bağımsızlık ve hayvan sevgisi gibi sol çıkışlı daha yumuşak bir bakış açısı geliştirdim.
Özgürlük, adalet, fırsat eşitliği, adil paylaşım hâlâ en önemli sorunlar ama bunu gerçekleştirmenin yolu şiddet değil, insan doğasının benden bize değişmesini sağlamak ki bireysel örnekler bu açıdan çok önemlidir.
Bu çerçeveden bakınca yapacağım analizin duygusal etkiyle CHP tarafından olması gerekiyor ama her şeyden önce CHP sol değil, babamın partisi hiç değil, artık parti bile değil.
Eskiden de böyleydi ama hiç olmazsa sol ışıltılar verirdi.
Mesela toplumun “ötekileri” Aleviler ve Kürtler CHP’ye oy verirdi, kentlerde yaşayan gerçekten kentlileşmiş küçük burjuva bir kitle CHP’ye oy verirdi.
Sağ ise feodal tarım ilişkilerinin hakim olduğu kırsal kesimden oy alırdı, ideolojik olmasa bile tipik fiziksel bir sağ-sol bölüşümü.
Ama zaman değişti, CHP değişemedi; Önce Kürtleri, sonra Alevileri, en son da küçük burjuvaları rakiplerine kaptırdı geriye sadece anti-AKP oyları kaldı. Onların da büyük kısmı merkez sağ oy ve sadece AKP’yi sevmedikleri için CHP’ye oy veriyorlar.
Aleviler AKP-HDP’ye oy veriyor, Kürtler AKP-HDP’ye oy veriyor, küçük burjuva kentliler İyi Parti’ye (İYİP) oy veriyor. Geriye de bir şey kalmadı zaten, muhafazakarlar ve muhafazakar milliyetçiler de AKP ve MHP’ye oy veriyor.
Kılıçdaroğlu’nun ağır ideolojik takıntı içeren, ülkenin ilk Kürt ve Alevi başkanı olma ısrarı gerçek yaşamda karşılığı olamayan bir kavram. Bilmiyorum doğru mu ama eşinin çok ağır ideolojik yaklaşımı olduğu ve Kemal Kılıçdaroğlu’nu etkilediği iddia ediliyor. Nedeni bilmem ama gerçek yaşamda karşılığı olmayan takıntılı bir ısrardı ve ipler koptu.
İYİP sonuna kadar haklı, ayrıca bu ayrılık AKP’nin elinden Kürt veya milliyetçi kartını aldı. Şimdi açmazda olan AKP çünkü Kürt ve Alevi oyları CHP ve HDP’ye gidecek, AKP artık Kürt oyu alamaz.
Milliyetçi oylar İYİP ve MHP’ye gidecek, AKP MHP ile birlikte oldukça Kürt oyu alamaz, MHP’nin oyu da AKP’yi iktidarda tutmaya yetmez.
Bence parlamentoda üstünlüğü muhalefet net bir şekilde kazanır, HDP ve hatta TİP mecliste ciddi şekilde temsil edilir.
Cumhurbaşkanlığında ise ikinci turda oylar muhalif adayda konsolide olur.
CHP’nin barajı geçmesi zor, AKP’den kayan Kürt ve Alevi oylar yetmez çünkü alacağı tek oy HDP’ye oy vermek istemeyen AKP’den de hoşnutsuz olan Kürt oyları.
CHP gibi statükocu, parti içinde bile demokrasi olmayan bir devlet partisinin çoktan siyaset sahnesinden ayrılıp Türk siyasetini sol adına rahatlatması gerekiyordu ama kendisi intihar etti.
İYİP büyük olasılık seçimin en başarılı partisi olur ama AKP’ye payanda olurlarsa barajı geçemezler çünkü anti-AKP merkez sağ oylar CHP’ye gider.
Yani her halükarda iktidar değişir, İYİP’in oy potansiyeli AKP destekçisi olmasına izin vermez. Bu şekilde seçmenin ikinci turda konsolide olması mümkün olur.
Sanırım en iyi senaryo oldu.
Bir de Fenerbahçe var…
Son 20 yıllık dönemde rakiplerine milyar dolarlar akarken kısmetine kurşun, hapis ve kumpas düşen Fenerbahçe için de hayırlı oldu çünkü GS Lisesi mezunları bürokraside ve özel sektörde etkilidir. Olası bir Millet İttifakı iktidarı bizim için yeni bir işkence dönemi açacaktı, oysa bu ülkenin küçük burjuva milliyetçileri Fenerbahçelidir. Nasıl tarikatlarda rakipler yaygın taraftar sahibi ise ülkücü-milliyetçi camiada da Fenerbahçe hakimdir. Solcular Fenerbahçe’yi sevmez. Elbette istisnalar vardır ama genel trendi söylüyorum.
Kısacası İYİP Fenerbahçe için de kurtuluş olur. Bana göre seçim futbolda da FB-GS rekabetini sandığa yansıtacak.
