Sınırsız olan ne vardır dünyada hatta kainatta ya da sonsuz?
Dünyanın, bütün gezegenlerin hatta kainatın sonu ve sınırı olduğuna göre sonsuzluk ya da sınırsızlık diye bir şey yoktur.
Böbürlenmek, her an artan bir egoya sahip olmak, kendine tutkulu olmak, narsist olmak ki bunların hepsini de kapsadığı için ahmaklık ve aptallık için sınırsızlıktan söz edebiliriz.
“Aynam aynam söyle bana, benden güzel var mı bu dünyada” masalından yüzlerce yıl sonra bile kendine olan hayranlığı, tutkunluğu artırsın diye her gün hatta her an aynasına ya da gözlerini ayna olarak kullandığı dalkavuklarının gözlerine bakan birey varsa dünyada ki ne yazık ki vardır, işte o tiplerin narsisizm böbürlenme katsayısı sınır tanımazdır.
Eski bir söz vardır, “mezarlıklar vazgeçilmez insanlarla doludur” diye.
Sınırsız böbürlenmenin ve narsisizmin kapsama alanındadır ölümsüzlük iddiası da. Neden mi? Kendinden daha iyi bir sünnetçi, marangoz, kasap, cerrah, futbolcu, siyasetçi olmadığına canı yürekten inanarak ve kendine taparak, “benden önce ambulans şoförlüğü yoktu” diyebilen bir ölümlü aynı cümlenin söylenmemiş bölümünde de “ben ölünce ambulans şoförlüğü bitecek” demek istemektedir.
Kimsenin ağzı torba değil, büzemem ve ağzı olan konuşarak, “ben olmasam Türk sineması, İtalyan operası, Fransız şarabı olmazdı” diyebilir. Bu durumda böylesi ölçüde acınacak duruma düşen bir bireye karşı yapılacak tek şey onu ciddiye almamak, ona acımak ve boş boş konuşmasına kulak kesilmemektir.
Bu gibilere hatırlatmaya gerek yoktur ve fakat bu gibileri ciddiye alanlara hatırlatmak gerekir ki. Itri Efendi ölünce Türk sanat müziği bitmediği gibi, ondan önce de vardı.
Pele emekli olduğunda futbol, bırakın dünyada bitmesini, Brezilya’da da gelişmesine devam etti.
Kurtdereli Mehmet Pehlivan’dan önce de vardı Türk güreşi ve Yaşar Doğu onun ölümünden çok sonra dünya ve olimpiyat şampiyonu oldu.
Einstein’ın ölümü bilimin sonu olmadı, doğumu başlangıç olmadığı gibi. Ve daha neler neler.
Dünya ve hayat insanlık bir nehir gibidir akar birbirine bağlanarak, her şey sürekli gelişir ve hayat içinde bir toplu iğne ucu kadar bile yeri ve değeri olmayanlar varsın kendi aynalarında böbürlenedursunlar.
Yarın bu günden güzel olacaktır.
