Bir süredir sağlık sorunları yaşayan yazar, senarist, eleştirmen Selim İleri (75) bu sabah yeniden rahatsızlanarak hastaneye kaldırıldı. İleri, akşam saatlerinde tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti.
BirGün’ün haberine göre, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu sosyal medya hesabından Selim İleri’nin ölüm haberini duyurarak başsağlığı diledi.
İmamoğlu mesajında “Yazar, senarist, eleştirmen Selim İleri’nin vefat haberini aldık, üzgünüz. Kendisine Allah’tan rahmet; ailesi, sevenleri ve okurlarına başsağlığı diliyorum. Mekanı cennet olsun” dedi.
Kimdir?
Wikipedia’da yer alan bilgiye göre, 30 Nisan 1949’da İstanbul’un Kadıköy ilçesinde doğdu. Adını I. Selim’den aldı. Babası yüksek makine mühendisi Hasan Hilmi İleri, annesi ise ev hanımı Süheyla İleri’ydi. 1953’te konuk profesör olarak Almanya’ya giden babası ailesini yanında götürdü. İleri’nin ilkokula başlayacağı yıl aile İstanbul’a döndü. 1955’te Cihangir İlkokulu’nda birinci sınıfı okudu. Sonraki sınıfları ise Firuzağa İlkokulu’nda okudu. 1960’ta ortaokul eğitimini Galatasaray Lisesi’nde yatılı olarak aldı. Buradan ayrılıp önce Bakırköy Lisesi’ne ardından Atatürk Erkek Lisesi’de eğitimine devam etti.
1971’de ikinci öykü kitabı “Pastırma Yazı” yayımlandı. 1970’lerin başında tanıştığı Halit Refiğ, Türk sinemasının yeni senaryo yazarlarına ihtiyacı olduğunu ve İleri’ye senaryo yazmasını önerdi. Böylece 1971’de “Cennetin Kapısı” adlı ilk senaryosunu yazdı. Yazdığı uyarlama bir senaryo Zeki Ökten tarafından “Kadın Yapar” adıyla filme çevrildi. İlk özgün senaryosu ise “Bir Demet Menekşe” oldu.
Damsız Evler, Çürüme ve Düşman Gözler ise filme çevrilmeyen senaryolarıydı.
1981’de yazdığı “Kırık Bir Aşk Hikâyesi” senaryonun filme çevrilmesiyle 1982’de Sinema Yazarlar Birliği tarafından yılın en iyi senaryosu ödülüne layık görüldü. Ardından “Seni Kalbime Göndüm” ve “Göl” filmlerinin senaryolarını yazdı. Halit Ziya Uşaklıgil’in “Aşk-ı Memnu”nun son sözünü romanına isim verdiği “Yaşarken ve Ölürken”, Milliyet Sanat tarafından yılın romanı seçildi. Aynı yıl “Aşkı-Memnû ya da Uzun Bir Kışın Siyah Günleri” adında bir inceleme kitabı yayımladı.
“Çağdaşlık Sorunları”, “Düşünce ve Duyarlık” (1982), “Seni Çok Özledim” (1986), “O Yakamoz Söner” (1987), “Perisi Kaçmış Yazılar” (1996) gibi kitaplarında Türk edebiyatındaki sorunlara eleştirel gözle yaklaştı. 1983’te “Ölünceye Kadar Seninim” ve 1984’te “Yalancı Şafak” romanları yayımlandı fakat yeterli ilgiyi görmedi. 1985’te “Saz Caz Düğün Varyete” kitabını yayımladı. Asker kaçağı olan İleri, bedelli askerlik çıkacağı söylentileri üzerine gerekli parayı toplamak için Hürriyet’te “Hayal ve Istırap” adında romanını tefrika ettirdi. 1987’de bedelli askerliğin çıkmasıyla üç aylık askere gitti. Askerlik dönüşü senaryosunu yazdığı ve yönettiği “Hiçbir Gece” sinemalarda gösterilmedi ve Antalya Film Festivali’nde ön jüri tarafından geri çevrildi.
1990’larda İleri, tiyatro oyunları yazdı. Cahide Sonku’nun hayatından uyarlama olan “Cahide, Ölüm ve Elmas” yazarın yazdığı ilk oyundur. Sonraki oyunu olan “Allahaısmarladık Cumhuriyet” 1997’de hem Afife Jale hem de Avni Dilligil ödüllerini aldı. 1998 sahnelenen “Mihri Müşfik: Ölü Bir Kelebek” oyunuyla Devlet Sanatçısı unvanını aldı. Türkiye Yazarlar Birliği Roman Ödülü’nü aldığı “Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsaydın”ı 1991’de yayımladı. Nahit Sırrı Örik’in “Kıskanmak” (1946) adlı romanından yola çıkarak yazdığı “Cemil Şevket Bey/Aynalı Dolaba İki El Revolver” 1997’de yayımlanırken 1999’da “Ada”, “Her Yalnızlık Gibi”, 2000’de “Solmaz Hanım”, “Kimsesiz Okurlar İçin” ve 2001 yılında “Bu Yaz, Ayrılığın İlk Yazı Olacak”ı yayımlandı ve roman 2002’de Orhan Kemal Roman Ödülü kazandı.
2006 yılında “Fotoğrafı Sana Gönderiyorum” adlı kitabı ile öyküye geri döndü. 2007’de “Hepsi Alev”, “Kapalı İktisat” ve “İstanbul Lale ile Sümbül” adlarında üç farklı türde üç kitap yayımladı.
2021’de Erdal Öz Edebiyat Ödülü’nü aldı.
