Amerika Birleşik Devletleri normal bir büyük güç haline gelirse dünya nasıl bir yer olurdu?
Burada sorulan, Amerika Birleşik Devletleri’nin tamamen izolasyonist bir tutuma geri dönmesi değil, tarihte birçok büyük gücün genellikle dar çıkarcı ve sıkça sömürücü şekilde davrandığı, liberal düzenin dünya çapında fayda sağlayan özel bir sorumluluk taşıdığı fikrini reddettiği bir senaryo. Bu, 80 yıllık Amerikan stratejisinden büyük bir sapma olurdu. Ancak artık pek de tuhaf bir olasılık değil.
2016’da Donald Trump, “Önce Amerika“ platformuyla başkanlığı kazandı. Güçlü ama ilgisiz bir Amerika Birleşik Devletleri hedefledi; avantajlarını maksimize ederken, karmaşalarını minimize etmek istiyordu. Trump’ın dünya görüşünün tanımlayıcı özelliği, Amerika Birleşik Devletleri’nin dar bir şekilde tanımlanmış kendi çıkarından daha büyük bir hedef peşinde koşma yükümlülüğü olmadığı inancıdır. Bugün, Trump başkanlık için tekrar yarışıyor ve Cumhuriyetçi Parti içindeki dış politika takipçilerinin sayısı artıyor. Bu arada, Amerikan küreselliğinin anahtar unsurlarına karşı yorgunluk iki partili bir mesele haline geldi. Trump veya başka bir başkan altında, dünya “Önce Amerika“ diyen bir süper güçle karşılaşabilir.
“Önce Amerika“ Trump’ın başkanlığı sırasında tam anlamıyla test edilmedi, daha ana akım danışmanların engellemeleri, Cumhuriyetçi uluslararasıcıların Kongre’deki karşıtlıkları ve Trump’ın kendisinin disiplinsizliği nedeniyle. Ancak, Trump Beyaz Saray’a geri dönerse, ilk iki faktör daha az belirgin olabilir; Cumhuriyetçi Parti içindeki ideolojik etkisinin artması ve bu kez kendisini sadık yardımcılarla çevreleme özeni, bunu mümkün kılabilir. Ve Trump’ın Kasım ayında kazanıp kazanmaması fark etmeksizin, fikirleri ABD tartışmalarında giderek daha merkezi hale geliyor. Bu nedenle, “Önce Amerika“ gündeminin sınırlarını ve sonuçlarını tutarlı bir şekilde uygulamak açısından hayal etmek faydalı olabilir.
Bu stratejinin bir unsuru, deglobalize edilmiş bir savunma olacaktır. Amerika Birleşik Devletleri, benzersiz askeri gücünü koruyabilir. Füze savunması, siber yetenekler ve ana vatanı koruma araçlarına daha fazla yatırım yapabilir. Rakipler vatandaşlarını hedef aldığında veya egemenliğine meydan okuduğunda sert karşılık verebilir. Ancak Washington, Amerikan güvenliğine açıkça kritik olmayan uzak devletleri savunmaya devam etmez veya çoğunlukla diğerleri tarafından tüketilen kamu mallarını sağlamaya devam etmez. Amerika Birleşik Devletleri neden Ukrayna ve Baltık devletleri için Rusya ile veya Güney Çin Denizi’ndeki yarı batık kayalar için Çin ile savaş riskine girsin? Pentagon neden Husi saldırılarından Çin’in Avrupa ile ticaretini korumak zorunda? Normal bir ülke böyle yapmazdı.
(Siyaset Bilimci Hal Brands’ın Foreign Affairs dergisinde çıkan yazısının özeti. Çeviren: Zeki Aydın, tasam.org)
Makalenin tamamını okumak için tıklayın
