Nihayetinde Rusya’da paralı asker grubu Wagner’in isyanı 24 saatten az sürdü. Ancak ayaklanmaya yol açan kıskançlık, rekabet ve hırstan oluşan zehirli kokteyl, yıllardır olmasa da aylardır devam eden bir sürecin ürünü.
Bu dramanın ana karakterleri, paramiliter grubun kurucusu ve lideri Yevgeniy Prigojin ile Rusya’nın muazzam ordusunun başındaki Sergey Şoygu ve Valeriy Gerasimov’du.
Yevgeni Prigojin, 80’li yıllarda organize suçla ilişkilendirilen ve bu yüzden birkaç yılını hapiste geçiren eski bir suçlu. Kremlin’in eseri olan Prigojin, muazzam servetini de Rusya Devlet Başkan Vladimir Putin’e borçlu.
Prigojin, 2014’te Wagner’i kurduğundan beri, Putin’in Rus nüfuzunu dünya çapında yeniden empoze etme arzusunun kilit aracı haline geldi. Güçlendirilmiş eski Rus özel kuvvetlerinden oluşan güçleri, gizlice Suriye’de Putin’in müttefiki Beşar Esad’ı destekledi, Mali’de de Fransa’nın etkisini kaybetmesine ve Rusya’nın bu ülkenin yerini almasına yardımcı oldu.
Prigojin’in Wagner’i grubu kontrol ettiğine dair kanıtlar sürekli artıyordu. Ancak o geçen yıla kadar bu iddiaları ve haberleri sürekli yalanladı. Kendisini özel milisleri yönetmekle suçlayan Bellingcat’ten (Doğruluk kontrolü ve açık kaynak istihbaratı konusunda uzmanlaşmış, Hollanda merkezli bir araştırmacı gazetecilik grubu) gazeteci Elliot Higgins’e karşı İngiliz mahkemelerinde davalar açtı.
Wagner’in operasyonlarının inkar edilebilir doğası, Prigojin’i Putin nezdinde popüler yaptı. Rusya lideri geçen yıl onun, ülkeyi yöneten seçkinlere rakip olacak şekilde kendi güç merkezini oluşturmasına izin verdi.
Şiddet, yolsuzluk ve hırsla barışık bir adamın yükselişi, Rusya’da Devlet Başkan Vladimir Putin tarafından son 24 yılda inşa edilen modern devletin sembolü oldu.
Ancak artan gücüne rağmen Prigojin, Putin’in dar çevresindeki danışmanları arasında bir yabancı olarak kaldı. Buna rağmen Wagner lideri, Moskova’da yozlaşmış, tembel veya her ikisi olarak gördüğü yetkilileri eleştirmekten korkmadı.
Prigojin, yıllardır ordunun başında olan Genelkurmay Başkanı Gerasimov ve Savunma Bakanı Şoygu’ya karşı özel bir nefret besliyordu.
Bu iki isim, Rusya’nın dev ordusunu 10 yıldan fazla süredir birlikte yönetiyor.
Şoygu, Putin’in memleketi St. Petersburg kökenli kilit danışmanlarının çoğundan farklı olarak, Rusya-Moğolistan sınırındaki küçük bir köyde doğdu.
10 yıldan uzun süredir Rus ordusuna liderlik etmesine rağmen hiçbir zaman üniformalı bir asker değildi. 90’lı yıllarda Rusya Acil Durum Bakanı olmadan önce Komünist Parti saflarında yükseldi.
Bu rekabetteki üçüncü figürü olan Gerasimov ise asker kökenli bir isim. Asker olarak cephede ilk tecrübesini, 90’lı yıllarda Çeçenistan’daki kanlı isyanı bastırırken yaşadı. Halen Rusya’nın, Sovyetler Birliği’nin dağılması sonrası en uzun süre görev yapan genelkurmay başkanı.
Prigojin’in Rus gücünü yansıtmada artan öneminin ve Wagner’in daha yüksek maaşlar teklif ederek üst düzey özel kuvvet komutanlarını ordudan ayırarak bünyesine katma becerisinin, onunla Şoygu ve Gerasimov arasında gerginliğe yol açtığına inanılıyor.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden sonra, özellikle de binlerce Wagner askerinin öldürüldüğüne inanılan Bahmut’taki kanlı çatışmaların ardından Prigojin’in askeri elitlere nefreti ön plana çıktı.
Bahmut, Ukrayna’da savaş öncesi nüfusu yaklaşık 70 bin olan küçük bir şehirdi. Kenti ele geçirme girişimi kafa karıştırıcı. Gözlemcilerin çoğu Bahmut’un alınmasının askeri öneminin sınırlı olduğuna inanıyor. Bazıları harekatın Prigojin tarafından, Rus ordusu Ukrayna’da bocalarken, zafer ve itibar kazanma amacıyla tasarlandığını söylüyor.
Prigojin, Şoygu ve Gerasimov’u, genellikle hapishanelerden toplanan binlerce paramiliter askerin öldüğü Soledar gibi şehirlerde “sürekli Wagner’in zaferini itibarsızlaştırmaya çalışmakla” suçladı.
Daha bürokratik rakiplerinin aksine, sık sık küfrederek yaptığı çıkışlar, Prigojin’i dünya medyasının dikkatini çeken bir kişiye dönüştürdü.
Sızan belgeler, Rusya Savunma Bakanlığının onun mesajlarıyla ve artan popülaritesi ile nasıl mücadele edeceğinden emin olmadığını gösteriyor.
Kremlin’de ise Vladimir Putin bunun devamına izin vermekle yetindi.
Rekabetin artmasına izin vermek, Putin’in tarzı. Rusya lideri uzun süredir rakip güç merkezlerinin nüfuz için birbirleriyle mücadele etmesine izin veriyor. Bunun, söz konusu merkezlerin kendisine doğrudan meydan okuyacak kadar itibar kazanmalarını engelleyeceğine inanıyor.
ABD’nin Los Angeles kentindeki California Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi Profesörü olan Daniel Triestman geçen yıl, Putin tarafından oluşturulan sistemin bir darbeyi önlemek için “tuzaklar” içerdiğini yazdı. Triestman’a göre “emrinde silahlı adamlar olan yetkililer, bir komplo kurmak için karşılıklı güvenden yoksundu”.
Bu rejimde Şoygu, Wagner tarafından kontrol altında tutuluyor, paralı askerler ise ordu tarafından sindiriliyordu. Piramidin tepesinde ise sistemdeki dengeyi koruyan satranç ustası Putin vardı.
Prigojin, her zaman Putin’i doğrudan eleştirmekten kaçındı. Bunun yerine Rusya’nın Ukrayna’yı Şubat 2022’de işgal etmesinden bu yana yaşadığı başarısızlıkların nedeninin, komutanlarının Putin’i yanıltması olduğunu öne sürdü.
Putin için, paralı askerlerin patronunun başarısız askeri harekatın suçunu astlarına atmasına izin vermek faydalıydı. Rusya liderinin, Şoygu ve Gerasimov’u özel konuşmalarında, işgalin yavaş ilerlemesinden dolayı eleştirdiğine inanılıyor.
Ancak son aylarda, Putin’in uzun süredir uyguladığı stratejisi başarısız göründü.
Prigojin’in, ordunun, Bahmut’u tamamen ele geçirmeye çalışan Wagner güçlerine cephane vermediğine yönelik şüpheleri arttı. Wagner lideri giderek daha fazla sinirlendi ve Telegram’dan daha da çılgın mesajlar yayımlamaya başladı.
Yayımladığı bir videoda, arka planda gözle görülür şekilde çok sayıda ölü Wagner savaşçı vardı. Prigojin, öfkeli bir dille, “Bize cephane vermeyen pislik, onların bağırsaklarını cehennemde yiyeceksin!” diyordu.
Başka bir videoda ise “Şoygu! Gerasimov! Cephane nerede?…Wagner savaşçıları buraya gönüllü olarak geldiler ve siz ofislerinizde kendinizi şişmanlatın diye öldüler” diye bağırdı. Görünüşe bakılırsa, güçlerini ön cepheden çekerek ve Bahmut için verilen mücadeleden vazgeçerek Moskova’ya şantaj yapmaya çalışıyordu.
(BBC Türkçe)
Yazının devamını okumak için tıklayın
