Bundan tam otuz yıl önce ilk dış tayinimin Lefkoşa Büyükelçiliği olacağını öğrendiğimde yabancı bir ülkede görev yapamayacağım gerekçesiyle öfkelendiğimi anımsıyorum. Fikrimin değişmesinin 6 aydan daha kısa sürdüğünü de. İnsan bir sorunu sevmez ama onunla uğraşmayı, çözemese de kimi dokunuşlarla daha katlanılır kılmaya çalışmayı sevebilir. Sonuçta ben Kıbrıs’tan da sorunundan da kopamadım. Gittiğim her yere benimle … (Yarım) yüzyıllık yalnızlık okumayı sürdür