İlhan İlmenöz
Arjantin Ligi’nde oynanan son hafta karşılaşmalarında çok ilginç bir olay yaşandı ve Racing Club’ı deplasmanda 2-1 mağlup eden River Plate, ezeli rakibi Boca Juniors’ın şampiyon olmasını sağladı. İki takım arasındaki müthiş rekabeti daha önceki bir yazımda şöyle anlatmıştım:
Dünyanın belki de en önde gelen derbilerinden biridir River Plate-Boca Juniors derbisi…
Zenginlerin-milyonerlerin takımı olarak bilinen ve 1901’de kurulan River Plate ve halkın-fakirlerin takımı denilen 1905’te kurulan Boca Juniors arasında 1913″ten beri oynanan maçlar tüm dünyanın dikkatini çeker, sonucu hep merakla beklenir.
Arjantin’in bu köklü iki kulübü arasında oynanan her maç öncesi ve sonrası meydana gelen yaralanma ve ölüm olayları bu ülkede olağan karşılanır. Binlerce polis maçlarda önlem alsa da bu iki kulübün taraftarları muhakkak olay çıkarır. Yani olaylardan kaçış yoktur. Bilindiği gibi son derbi Arjantin dışında, İspanya/Madrid’de oynanabilmiştir.
Aslında River Plate ilk kurulduğu zamanlar Boca Juniors ile aynı semtte yer alıyordu. Ancak River Plate kulübü daha sonra zenginlerin semtine taşınarak Los Millonarios’un temellerini atmış oldu.
River Plate taraftarı için futbol zevk için oynanan bir oyun demektir. Maçlara da bu amaçla giderler. Bocalılara da her zaman “Kokan Domuz” (“Los Puercos”), “Polisin Takımı” ve statları için “Tavuk Kümesi”. “Çöplük” gibi isimlerle seslenirler.
Boca Juniors ise Buenos Aires’te halkın takımı olarak nitelendirilir. Bu yüzden taraftar oranı River Plate’e göre daha fazladır. Onlar için futbol bir sanat değil tam anlamıyla savaştır. Futbol sahada savaş demektir ve Boca her maçını savaşarak kazanmak zorundadır. Özellikle River maçlarında bu tam anlamıyla sahaya yansıtılır.
Maçlarını La Bombonera stadında oynayan Boca taraftarı için bu stadın duvarlarında yazan yazı, her şeyi açıklamak için yeterlidir; “Boca es mi religion, Maradona es mi dios, la bombenera es mi iglesia” (Boca dinimdir, Maradona tanrım, bombonera ise kilisem)…
İşte onların River Plate taraftarları ile arasındaki en büyük fark budur. “La Doce” yani “12. oyuncu” olarak adlandırılan Boca taraftarı takımlarını karşılıksız ve delicesine severler, adeta taparlar. . Maradona ise onların futbol ilahıdır.
İki takım arasında oynanan maçlarda rekabet ve heyecan her zaman üst düzeydedir. Öyle bir rekabet ki ölümle sonuçlanan olaylardan tutun da marka kullanımına kadar uzanır.
1994 yılında River Plate kendi sahası olan El Monumental’de Boca Juniors’u 2-0 mağlup eder ve maçtan sonra Boca Juniors ile çeşitli şekillerde dalga geçerler. Bunu hazmedemeyen dünyanın en büyük holigan topluluğu olan ”Barras” maçtan 4 gün sonra Buenos Aires’te 2 River Plate taraftarını öldürerek 4 gün önce oynanan maçta skorun artık eşitlendiğini ve kendilerine göre durumun 2-2 olduğunu duvarlara yazarlar.
Futbolda ve tribünlerde yaşanan rekabet neredeyse hayatın her alanına yansımıştır. Bir Riverlı ile bir Bocalı asla arkadaş olmazlar ve bununla hep övünürler.
Boca taraftarları için en büyük hakaret kendi taraftarlarının Adidas marka kullanmaları ve Coca-Cola içmeleridir.
River Plate taraftarları için de aynı durum Nike ve Pepsi’ye karşı geçerli. Yani bu bir anlamda Adidas/Nike ve Coca Cola/Pepsi rekabeti/savaşı olarak da nitelendirilebilir.
Arjantinli bir gazetecinin şu sözleri sanırım rekabeti çok daha iyi özetler;
“Güney Amerika’da futbol bir ölüm-kalım meselesedir. Avrupa’da taraftarlar normal bir yaşam standartıyla mutlu olabilirler. Fakat Arjantin’de mutlu olanlar, sadece tuttuğu takımın son maçından galibiyetle ayrılanlardır.”
Futbol tutkusu çok farklıdır, futbol ile ilgisi olmayanlar bunu pek anlayamaz ve yadırgar.
Simon Kuper’in dediği gibi; “futbol asla sadece futbol değildir.”
