Kalabalıklar var… Karışık renklerden alaca bir cehenneme doğru kayılan neşeli bir kaydırak gibi bir hayat. Ama ben böylesi bir kalabalık istemiyorum. O kalabalık, ayrı ayrı kişiliklerden oluşan çoğul, renksiz, ölü bir renk duvarı gibiyse karşınızda, bütün çabanız boşuna, yalnızsınız… Yalnızken çok eski bir ormanın son ağacı gibi, acımasız kum fırtınaları, düşünceler ve mutsuzluklar. Her gün … Kalabalık içinde yalnızlık okumayı sürdür
WordPress sitenizde gömmek için bu adresi kopyalayıp yapıştırın
Bu kodu sitenize gömmek için kopyalayıp yapıştırın