Yaklaşık 15-20 yıl önce 2 kafadar Erzurum’a gidiyoruz. İstanbul’dan direk uçak bulamadığımız için Ankara aktarmalı uçuyoruz. Benim için şahane, uçağa binmekten hiç hoşlaşmayan arkadaşım için felaket bir yolculuk oluyor. Neyse ki vukuatsız iniyoruz Erzurum’a. Oranın nüfuslu ailelerinden, ağalarından biri müşterimiz. Gündüz görüşmelerimizi yapıyoruz, akşam bizi evine yemeğe davet ediyor. Anadolu insanın misafirperverliği böyle işte. Misafirler … Erzurum’da tatlı bir hayat dersi okumayı sürdür