Bir akrabam Kandıra’nın bir köyünde öğretmendi. Bizi ısrarla köyüne davet edince kıramayıp gitmiştik. Oğlak çevirmesi ile karşılanınca bütün köye kokusu ve haberi yayılmıştır diye epeyce mahcup olmuştuk. Utandığımız kadar da gönenmiş olarak rakıları da açmak üzereydik ki “Tüh, buzu unutmuşum” deyip ev sahibi ortadan kayboldu. Epeyce sonra bir bebekten daha büyük bir buz kütlesi kucağında … Buzu “keşfeden” adam okumayı sürdür