1982 yılı sonlarında, çalıştığım şirket İran’da bir ofis açmaya karar verdi ve beni de İran bölge yetkilisi olarak görevlendirdi. Tahran’ın merkezinde Kerim Khan-i Zand Caddesi üzerinde, o dönemler en seri iletişim-yazışma aracı teleks makinesi de olan mobilyalı güzel bir ofis bulduk. Şirketten “Arzu edersen evini de Tahran’a taşıyabilirsin” dediler. O yıllar henüz çok yeni evliydim, … Bir Türk’ün Tahran günlüğü… okumayı sürdür