‘Abartalım arkadaşlar!..’

Yaşamımın vecizesi sayarım bu lafı. Ilımlı olmanın telkiniyle yaşayan bir kültürün çocuğu olarak aşırılığı savunmam, üstelik de bunu uygulamam şaşırtıcı olabilir ama gerçek. Bu gerçeği sağlayan birkaç temel öge var: Asiliğim, hiperaktivitem ve dostluğa aşırı düşkünlüğüm. Tersinden başlayalım. Hayat anlayışımdan söz ederken “abartmayı severim” demek yerine “abartalım arkadaşlar” deyişimdeki arkadaş lafı haybeden eklenmiş bir sözcük … ‘Abartalım arkadaşlar!..’ okumayı sürdür