Yaşamımın vecizesi sayarım bu lafı. Ilımlı olmanın telkiniyle yaşayan bir kültürün çocuğu olarak aşırılığı savunmam, üstelik de bunu uygulamam şaşırtıcı olabilir ama gerçek. Bu gerçeği sağlayan birkaç temel öge var: Asiliğim, hiperaktivitem ve dostluğa aşırı düşkünlüğüm. Tersinden başlayalım. Hayat anlayışımdan söz ederken “abartmayı severim” demek yerine “abartalım arkadaşlar” deyişimdeki arkadaş lafı haybeden eklenmiş bir sözcük … ‘Abartalım arkadaşlar!..’ okumayı sürdür
WordPress sitenizde gömmek için bu adresi kopyalayıp yapıştırın
Bu kodu sitenize gömmek için kopyalayıp yapıştırın